Bordspelreview: Botanik

In een wereld, vervuild door roest en giftige walmen, heeft uitvindster Beatrix Bury in haar laboratorium de uitvinding van de eeuw gedaan. Haar machines kunnen subtropische planten, sterpiepers en Orion-mandarijnen omzetten tot eetbaar voedsel. Dé redding voor de ondergang van de inwoners van Voorheim. Maar Beatrix is nog op zoek naar twee teams van mechanische plantkundigen om haar plan verder uit te werken. Elk team strijdt om de best presterende machine te construeren.

Botanik trekt vooral de aandacht door zijn eigenaardig artwork dat er, op zijn minst gezegd, ‘anders’ uitziet dan bij de meeste spellen. Kudos voor de artiest; de gecreëerde wereld van Franck Dion wordt overal consistent doorgetrokken. Van de zwaar aanvoelende mecha-pion, de voor- en achterkant van de tegels tot het speelbord, alles komt mooi tot zijn recht. Tevens zijn de componenten degelijk afgewerkt: de pastelkleurige insert en het speelbord, in de vorm van een ‘register’, trekken de aandacht en geven je meteen zin om te spelen.

Door kleine markeringen op de kleurrijke tegels werd het spel toegankelijk gemaakt voor kleurenblinden.


Echter, en dat moet toch ook gezegd, het verschil tussen sommige tegels valt best moeilijk te onderscheiden. Probeer maar eens de planten en groenten uit elkaar te houden! Zelfs in de regels wordt hier extra nadruk op gelegd, er staat namelijk op elke tegel een symbool; zelfde symbool is zelfde soort tegel. Na een paar keer spelen zijn de verschillen heel duidelijk en is het symbool overbodig, maar dit kon volgens mij toch beter en eenvoudiger worden opgelost.

Snapseed 6.jpg


Wat maakt Botanik anders?

Hoeveel spellen bestaan er al niet met tegels die pijpleidingen, wegen of ondergrondse gangen verbinden? Hoe onderscheidt Botanik zich dan van de rest? Botanik heeft een ietwat apart spelsysteem waarbij je eerst tegels op een register (speelbord) moet leggen alvorens je ze kan vrijspelen om ze nadien aan je machine te bouwen. De actieve speler draait in zijn beurt drie tegels van de stapel open en krijgt twee opties voorgeschoteld. Hij kan een gekozen tegel aan zijn kant van het register plaatsen als de tegel tenminste passend is van kleur of vorm. Of hij kiest ervoor om de geselecteerde tegel in de centrale rij van het register te spelen. Wanneer de tegel niet passend is in kleur of vorm dan kan hij door deze actie een eigen tegel (en noodgedwongen die van zijn tegenstander) vrijspelen.

Nadien kiest je tegenstander een tegel en staat deze voor dezelfde keuze. De laatste tegel is terug voor jou en zo wisselen beurten elkaar af. De vrijgespeelde tegels worden onmiddellijk aan de machine gebouwd zodat ze finaal een kluwen van verbonden pijpen vormen, liefst nog van dezelfde kleuren en met zoveel mogelijk bloemen, want dat zijn de scoringselementen. Je scoort één overwinningspunt voor elke tegel in een groep van minstens drie aangrenzende tegels van dezelfde kleur. Je scoort ook één overwinningspunt voor elke bloem verbonden in je netwerk.

Snapseed 9.jpg


De rol van de Mecha-Botanicus?

De Mecha-Botanicus speelt een belangrijke rol; als je een tegel met een Botanicus vrijspeelt, bouw je hem niet aan, maar je vervangt de Botanicus-tegel met een tegel uit de centrale rij. Dat is de enigste manier waarop je een tegel van de centrale rij kan vrijspelen. De Botanicus-tegel komt in de plaats van de gekozen centrale tegel te liggen en als deze niet passend is van kleur of vorm speel je naar alle waarschijnlijkheid nog eens één of meerdere tegels vrij. Interessant mechanisme, helaas gebeurt dit in een volledig spel te weinig om het echt boeiend te maken.

Of Botanik effectief al zijn registers opentrekt is nog maar de vraag?


Botanik is een eenvoudig, maar tactisch twee persoonsspel met een korte speelduur van zo’n twintig minuten. Dit soort spellen maken reeds een groot deel uit van mijn collectie en de concurrentie op die markt is best groot. Is Botanik in staat om te concurreren met spellen als Jaipur, Patchwork of een ijzersterk Hanamikoji om er maar enkele te noemen? Ik vrees net van niet.

Snapseed 8.jpg

Conclusie

Botanik vinkt gerust wat vakjes af, maar helaas niet voldoende om toppers als Hanamikoji, Patchwork of Jaipur van hun troon te blazen. Botanik mist vooral de nodige spanning en meer nog ... een gebrek aan keuzemogelijkheden. Ik had snel het gevoel dat het spel mij speelde. Een keuze uit drie tegels, waarvan slechts één tegel met drie bloemen, is in mijn ogen geen keuze. De bloemen scoren je drie punten, en zelfs al zouden die punten moeilijk te scoren zijn, dan nog laat je die niet aan je tegenstander. Die overduidelijke keuzes komen net wat teveel voor in het spel. Zelden heb je momenten waarop je voor een ware keuze staat. Moet je Botanik dan helemaal links laten liggen? Zeker niet, Botanik brengt kleur, speelt lekker weg en ziet er goed uit. Bijkomend heeft het een subtiel spelmechanisme waarbij je nooit direct een tegel kan pakken én aanbouwen. Daarmee is het een ideaal spel voor koppels die elkaar willen bekampen maar niet met slaande deuren hun avond willen eindigen. Hoewel, U weze toch maar gewaarschuwd.

Pro

  • Snel te leren
  • Vlot te spelen
  • Leuk thema
  • Mooi design en afwerking

Con

  • Weinig echte beslissingen
  • Amper spanning
7

Over

Uitgever

  1. Asmodee
  2. Space Cowboys

Designer

Frank Crittin, Grégoire Largey, Sébastien Pauchon

Aantal spelers

2

Tijdsduur

20 minuten
 
Terug
Bovenaan