BeyondGaming @ Spellenspektakel

Bordspellen zijn al een goeie vijtien jaar consistent aan populariteit aan het winnen. Elk jaar ontdekken meer en meer mensen wat voor een ongelofelijk gevarieerd aanbod aan kwalitatieve spellen er bestaan. De laatste jaren kregen bordspellen nog een extra boost, met dank aan het coronavirus. Na de afgelaste editie van Spellenspektakel 2020, waren ze dit jaar terug van weggeweest. Ze waren maar liefst aan hun 27ste editie toe en ik kreeg op 6 november de eer om er BeyondGaming te vertegenwoordigen. Ik was erg benieuwd wat er te beleven zou zijn, dus lees even mee.

Na een rit van bijna drie uur kwamen mijn kompaan en ik net op tijd aan in Utrecht. We reden vlotjes de parking op, wandelden naar de ingang van de Jaarbeurs (vergelijk het met Flanders Expo), toonden dankzij de moderne technologie aan dat we dubbel gevaccineerd waren en wisten eenmaal we binnen waren niet waar we eerst moesten kijken. We begaven ons in een wemelende mensenmassa, omgeven door de hipste bordspellen en overal zaten al mensen spelletjes te spelen. En het evenement was nog maar tien minuten bezig!

speltafels.jpg


Op ontdekkingsreis

Als eerste besloten we op verkenning te gaan, zonder plattegrond. Gewoon even de sfeer opsnuiven, rondkijken wat er zoal te beleven viel, checken hoe de verschillende uitgevers hun spellen etaleerden en niet onbelangrijk: een plan beramen om ’s middags ergens eten te scoren. Na een goed half uur slenteren en zigzaggen tussen mensen, begon me hard op te vallen dat de focus hier wel heel erg lag op populaire spellen van de afgelopen vijf jaar. Ik moest even een kleine teleurstelling verwerken toen ik besefte dat dit niet the place to be was voor wie leuke Kickstarter-projecten wou ontdekken of previews te zien wou krijgen van geanticipeerde bordspellen die nog uitgebracht moeten worden. Daarvoor moet je duidelijk op SPIEL zijn in Duitsland, zowat de bordspel-tegenhanger van het videogame-evenement E3. Ik kon die domper al snel achter mij laten en leerde Spellenspektakel appreciëren voor wat het wél te bieden had. Hier kom je voor de gezelligheid en het vrijblijvend uitproberen van spellen die al in de handel te verkrijgen zijn. En dat heeft zijn vruchten afgeworpen, want rond sluitingstijd lag er een grote stapel spellen in mijn auto: spellen die op mijn verlanglijst stonden, spellen die zodanig interessant geprijsd stonden dat ik de verleiding niet kon weerstaan, spellen die ik ter plekke uitgeprobeerd heb en meteen wou aanschaffen en enkele spellen van de “Bring ’n Buy”-stand, een soort van tweedehandsmarktje.

Speldemo’s

Uiteraard wist ik dat je op dergelijke beurzen de kans krijgt om spellen uit te proberen. Wat ik niet wist, is dat dit echt centraal zou staan op Spellenspektakel. Overal waar je kijkt zie je massa’s tafeltjes met spellen die klaar staan en personeel dat je met plezier de spelregels komt uitleggen als je ergens interesse in hebt. Al snel bleek dat je voor erg veel spellen een tijdje moet aanschuiven om ze te kunnen spelen. We hebben dan beslist om gewoon te gaan spelen waar we uitzonderlijk een tafeltje vrij vonden. Helaas betekent dit dat we enkele spellen waarin we geïnteresseerd waren, aan ons voorbij moesten laten gaan zoals Paleo en Horrified. De aanwezigheid van sommige spellen vond ik ronduit raar omdat ze een halve dag in beslag kunnen nemen. Een van mijn favoriete spellen was ook aanwezig: Nemesis. Een erg sfeervol spel dat gemakkelijk uren kan duren. Dat probeer je toch niet zomaar even uit op een beurs. Hieronder volgt een overzicht en eerste indruk van wat we gespeeld hebben.

speltafelsUnmatched.jpg


Crokinole

Crokinole is een vreemd beestje. Het is een behendigheidsspel dat intussen al enkele eeuwen meegaat en ik had nog nooit de kans gekregen om het eens uit te proberen, hoewel het me altijd geïntrigeerd heeft. Een Antwerpse dame had een kleine minuut nodig om ons de spelregels uit te leggen en vervolgens konden we aan de slag voor twee rondjes. Je speelt op een groot, rond, houten bord met in het midden een gat en daarrond acht houten stokjes. De opdracht is simpel: probeer je eigen houten schijfjes in het gat te krijgen met een welgemikt schot. Krijg je je schijfje niet in het gat, dan blijft het schijfje op het houten bord liggen en is je tegenstander verplicht om altijd éérst jouw schijfje te raken. Dit resulteert dus in een tactische strijd waarin je de schijfjes van je tegenstander van het bord af probeert te kegelen, terwijl je zelf zoveel mogelijk punten scoort.

Als elke speler zijn twaalf schijfjes heeft opgebruikt, volgt de puntentelling. Elk schijfje dat in het centrale gat belandde, is vijftien punten waard. Alle andere schijfjes die nog op het bord liggen, leveren nog punten op afhankelijk van waar ze liggen. Op zich een erg fijn spel, maar de prijzen kunnen alle kanten op. Omdat dit een traditioneel spel is, is dit geen eigendom van een bepaalde uitgever, zoals dat bijvoorbeeld ook bij schaken het geval is. De kwaliteit van het hout is erg belangrijk, dus ik vermoed dat je voor een echt goed bord heel wat geld moet dokken. Het verbaasde me hoe vlot de schijfjes over het bord gleden bij de minste aanraking. Blij dat ik dit eens heb kunnen spelen, liet ik Crokinole voor wat het was en gingen we op zoek naar een hedendaags bordspel.

crokinole.jpg


Dale of Merchants

Dale of Merchants is een reeks van deck-building spelletjes. Op Spellenspektakel kregen we de kans om Dale of Merchants 3 eens uit te proberen, de laatste telg uit de reeks. Het fijne is dat je dit volledig op zichzelf kunt spelen of kunt combineren met voorgaande edities en uitbreidingen. Zoals dat erg vaak het geval is in deck-building spelletjes, begint elke speler met dezelfde starterskaarten. Je kunt kaarten inzetten om de eigenschappen van die kaart te activeren of om nieuwe, betere kaarten te kopen uit de centrale markt. Elke kaart behoort tot een bepaalde categorie, vertegenwoordigd door een diersoort. Elke diersoort heeft zijn specialismen. Magpies focussen zich bijvoorbeeld op het stelen van anderen hun kaarten, terwijl de lemurs opportunisten zijn die verschillende mogelijkheden hebben om sneller betere kaarten te verkrijgen.

Je moet onder bepaalde voorwaarden zelf ook een markt uitbouwen. Dit betekent concreet dat je eerst kaarten in je bezit moet hebben vooraleer je ze in je marktkraam plaatst. Helaas kun je deze kaarten daardoor nooit meer gebruiken. De eerste die een volledig marktkraam heeft uitgebouwd, wint het spel. Dit spel voelt al snel vertrouwd aan omdat het niet erg afwijkt van gebruikelijke deck-building principes. Toch voelt het verfrissend genoeg aan. Dale of Merchants was voor ons meteen goedgekeurd en is een spel dat ik in het oog ga houden en ooit waarschijnlijk zal toevoegen aan mijn collectie.

DaleOfMerchants.jpg


MicroMacro: Crime City

Ik heb nogal snel last van vooroordelen en ben me daar erg bewust van. Gelukkig ben ik ook open-minded genoeg om alles een kans te willen geven. Dit zorgt vaak voor de grootste verrassingen en MicroMacro: Crime City is geen uitzondering! Ik wist al een tijdje van het bestaan van dit spel af. MicroMacro heeft dan ook een aantal prijzen gewonnen. Toch dacht ik dat het gewoon een soort afkooksel zou zijn van Where’s Waldo, maar niets is minder waar. Je krijg een enorme stadskaart te zien, vol met merkwaardige taferelen. Een eerste blik zal je doen opmerken dat er heel wat mensen een beetje dood liggen te wezen en dat criminaliteit overheerst. We mochten drie feiten onderzoeken. Elk onderzoek begint met een introductiekaartje. Je krijgt een korte uitleg over wat er aan de hand is en welk tafereel je moet zoeken op de stadskaart. Als je denkt gevonden te hebben wat je zoekt, check je even de coördinaten van de stadskaart en kijk je op de achterkant van je kaartjes of deze correct zijn. Je krijgt dan meer uitleg en gaat op zoek naar de volgende stap.

Hetgene wat dit zo leuk maakt, is dat de taferelen op de stadskaart geen momentopname weergeven, maar een soort van tijdlijn. Als je een onguur persoon hebt opgespoord en het spel vraagt je om na te gaan waar hij woont of welk transportmiddel hij gebruikte, moet je zijn stappen gaan traceren. Tien centimeter verder kun je hetzelfde personage dus terugvinden in een andere situatie, of op weg naar een bepaalde locatie. De opdrachten zitten enorm leuk ineen en het spel heeft een verslavend effect. Je kunt een gemakkelijk onderzoek afronden op een tiental minuten, maar al snel denk je “nog eentje ...”. De moeilijkste onderzoeken kunnen met gemak een half uur van je tijd in beslag nemen en zitten ingenieus in elkaar. We verlieten dus erg enthousiast de demotafel. We speelden onder de middag een lekkere 'sandwich hete kip' binnen, zoals enkel Nederlanders dat kunnen verkopen, en na de lunch was al snel beslist: we zouden later die dag MicroMacro kopen!

MicroMacro.jpg


Claim

Claim is een spel waaraan we zonder enige voorkennis begonnen. Het zag er aantrekkelijk uit en het spel maakte deel uit van de immens grote White Goblin Games-stand, dat tot nu toe al veel indruk had gemaakt op ons. We kregen uitleg van een vriendelijke Nederlander en konden al snel aan de slag. Claim is een snel, mooi slagenspel dat in twee rondes gespeeld wordt. Op de kaarten zijn vijf facties verdeeld: goblins, ridders, dwergen, zombies en dubbelgangers, elk met hun unieke eigenschappen. Elke speler krijgt een stapeltje willekeurige kaarten waarmee je de eerste ronde speelt. Daarin wordt elke beurt een kaart van de centrale stapel zichtbaar op tafel gelegd. De spelers zullen om deze kaart strijden. De speler die de laatste slag won, opent met een kaart. De tegenstander moet een kaart van dezelfde factie leggen, hierbij kunnen eventueel effecten van een factie activeren. Wie de kaart met de hoogste waarde legt, krijgt de kaart die centraal lag en gooit de twee gespeelde kaarten weg. De verliezer trekt blind de bovenste kaart van de centrale stapel.

Dit zorgt dus voor een tactisch steekspel. Je wilt namelijk waardeloze kaarten niet echt winnen en je moet zelf ook goeie momenten zoeken om je slechte kaarten kwijt te raken. In de tweede ronde vecht je rechtstreeks tegen elkaar met de kaarten die je in de eerste ronde hebt verkregen. De speler die een slag wint, krijgt nu beide gespeelde kaarten. Deze kaarten zijn op het einde punten waard. Dit is een prima gemaakt spel, is erg leuk geïllustreerd en heeft blijkbaar toch fanatieke spelers. Ons kon het echter niet bekoren. Toeval wil dat we beiden absoluut geen fan zijn van slagenspellen. Daarmee willen we natuurlijk geen afbreuk doen aan dit spel. Misschien geef ik het op een dag nog eens een kans, want ergens wil ik het wel leren appreciëren.

Claim.jpg


Unmatched

De grootste verrassing bleef gespaard voor het laatste uurtje. Mijn compagnon zijn oog was eerder die dag al gevallen op Unmatched, een spel waar ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord had. We besloten eens te gaan bekijken wat Unmatched te bieden had. Mijn eerste indruk was er eentje van grote verwarring: aan de ene tafel nam Roodkapje het op tegen Beowulf, aan een andere tafel was Sherlock Holmes aan het bikkelen met Dracula ... Euh, wat? Al snel bleek: dat is exact waar Unmatched om draait. Unmatched is inmiddels uitgegroeid tot een grote verzameling van personages en arena’s waarin allerlei mythische figuren en fimpersonages het tegen elkaar opnemen in een asymmetrisch gevecht op leven en dood. Wil je de velociraptors uit Jurassic Park vertegenwoordigen? Dat kan. Je medespeler wil je op je doos geven met Deadpool? Dat kan ook! Bruce Lee? Check. Buffy the Vampire Slayer? Yup. En zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Wij kozen voor de onuitgegeven legendarische slag tussen Robin Hood en Bigfoot. Bigfoot wordt bijgestaan door een agressief hert en Robin Hood (die minder levenspunten heeft dan Bigfoot) krijgt versterking van een viertal vrijbuiters. Elk hoofdpersonage heeft een schijf waarop de levenspunten bijgehouden worden en het gevecht gaat door tot één personage dood is. Beurten speel je aan de hand van een stapel kaarten waarop vaardigheden en gevechts-en verdedigingskracht staan weergegeven. Beurten gaan lekker snel, het spel wordt erg tactisch gespeeld en ondanks de asymmetrie voelt het spel absoluut niet ongebalanceerd aan. Je kunt Unmatched-spellen in verschillende varianten kopen. De meerderheid bestaat uit 1v1-pakketten, maar je hebt ook verzamelingen van vier personages of gewoon één personage om toe te voegen aan je collectie. Alles kan onderling gemixt worden. Ik heb op Spellenspektakel blindelings het Robin Hood vs Bigfoot-spel gekocht, maar ik voel nu al de onweerstaanbare verleiding om de collectie snel uit te breiden. Dik goedgekeurd dus, en erg blij dat ik dit spel ontdekt heb.

Unmatched.jpg


Tot de volgende keer!

Tussen het spelen door, hebben we ook tijd doorgebracht op een leuke tweedehandsafdeling en waren we op zoek naar interessante deals bij verschillende uitgevers. Tot mijn verrassing verschilden de prijzen erg van uitgever tot uitgever. Sommige uitgevers hanteerden prijzen die zo’n tien percent boven de gangbare winkelprijzen lagen. Bij andere standjes ging er dan weer de helft van de prijs af. Niet dat Spellenspektakel een wedstrijd was, maar mocht dat wel zo geweest zijn, dan was White Goblin Games met het grootste gemak de winnaar. Wat zij voorzien hadden, daar kon geen enkele andere uitgever iets tegen beginnen. Veruit de meeste speldemo’s, de grootste stand, de leukste spellen, de grootste winkel met de grootste kortingen en het meest behulpzame personeel. Werkelijk indrukwekkend. Natuurlijk had je ook de grote namen als 999 Games en Asmodee, maar die teerden naar mijn gevoel te veel op vroegere successen. Zo gaf 999 Games wel érg veel aandacht aan Catan in verschillende varianten. Daar kom ik persoonlijk niet voor naar Utrecht. Een persoonlijke kwestie natuurlijk, want ook daar waren steeds veel bezoekers te vinden.

Bijkomend wil ik even vermelden dat dit een erg kindvriendelijk evenement was. Er was een grote kinderopvang voorzien waar kinderen zich niet zomaar in een hoekje moesten bezighouden, maar waar continu erg actief met de kinderen omgegaan werd door professionele pedagogische medewerkers. Verder was er een heel grote afdeling met allerlei spellen die voor kinderen bedoeld zijn. Ook die spellen zijn aan een ware opmars bezig, met Haba als grote koploper. Er was ook wat te doen rond ‘Speelgoed van het Jaar’, een prijs die door een jury jaarlijks wordt uitgereikt in verschillende categorieën. Ik vond de genomineerden en sommige winnaars wel wat vreemd. Zo was bijvoorbeeld Exploding Kittens genomineerd in 2021, terwijl dat spel zes jaar oud is. De winnaar van de categorie “kennerspel” was dit jaar Everdell, een spel van 2018. Ik begrijp het niet, maar er is allicht wel een verklaring voor.

Na het spelen van Unmatched hadden we dankzij het spelen van White Goblin Games-spelletjes een aantal munten verzameld waarmee we aan een rad prijzen konden winnen. Hier was het afgrijselijk lang aanschuiven en tijdens het aanschuiven spoorden mensen in de rij hun vrienden aan om allemaal snelle spelletjes te gaan spelen in de tussentijd om snel extra munten te verzamelen. De winnaar van een demospel krijgt immers elke keer een munt. Zucht. De hoofdprijs wisselde elk uur, maar er zaten erg leuke prijzen tussen. Zo kon je een groot Unmatched-pakket winnen of The Lost Ruins of Arnak met de nieuwe uitbreiding. Per munt mocht je één keer aan een rad draaien met zestig mogelijke uitkomsten. Er stonden enkele blanco’s op en enkele tegoedbonnen met maar liefst nul percent korting in hun winkel. Al snel bleek dat ik bij het draaien aan een rad nog meer pech heb dan bij het dobbelen. Eerst scoorde ik een blanco, en nadien de welverdiende kortingsbon van nul percent. Ach ja, tot volgend jaar dan maar?

Spellenspektakel.jpg

Conclusie

Voldaan, enkele honderden euro’s armer en hopelijk zonder virus keerden we acht uur na opening tevreden terug naar huis. Spellenspektakel was een erg aangename beurs die initieel niet meteen voldeed aan mijn verwachting, maar me al snel wist te charmeren door wat het allemaal wél te bieden had. Eigenlijk kom je hier om gewoon een dagje gezellig spellen uit te proberen. Bevalt een spel je? Dan kun je het meteen kopen, in veel gevallen met een mooie korting. Spellen die al een paar jaar op je verlanglijst staan, kun je hier waarschijnlijk wel vinden. Voor zeldzaamheden, prototypes en de allernieuwste kleppers ben je echter aan het verkeerde adres. Maar toch: dit smaakt naar meer!
 
Die gast op de eerste foto vooraan wordt Super Saiyan :p

Wij zijn ook terug begonnen aan onze maandelijkse boardgame-avonden, weliswaar met ons gebruikelijk groepke van 4.
Nu is het uitkijken naar de volgende kickstarter van CMON: Zombicide Marvel Zombies.
 
Terug
Bovenaan