Is iets een geldige reden om grafschennis te plegen?
Mocht Hitler een onbewaakt graf hebben in Berlijn of München kan je er ook zeker van zijn dat mensen daar andere dingen achterlaten dan bloemekes.
Ik denk dat er redenen genoeg op te noemen zijn om ergens géén monument voor te hebben?
Ik denk dat er weinig redenen goed zijn om grafschennis te plegen. Het is niet dat die persoon daar zelfs iets van voelt of weet.
Ik kende de man niet, maar vond wel een zeldzaam zinnetje (of daar ga ik toch van uit) op zijn wikipedia pagina:
Hoeveel mensen zouden kunnen zeggen (nu ja, ze kunnen dat niet meer zeggen uiteraard) dat ze meer dan 1 keer veroordeeld zijn tot de doodstraf? En dan doel ik niet op seriemoordenaars die 10 keer veroordeeld worden omdat ze pas na de 10e moord gepakt zijn, maar effectief 2 verschillende processen met in dit geval meer dan 25 jaar ertussen.
Die man wordt nog altijd vereerd om zijn rol voor de Vlaamse ontvoogdingsstrijd, ook al heeft hij een kapitale fout begaan om tweemaal te collaboreren met Duitsland. Je kan dat vergoeilijken door te stellen dat hij naïef is geweest voor de Duitse bedoelingen en vooral de grootschalige oorlogsmisdaden, maar ik vind dat zelf een naïeve stelling. Hetzelfde gaat op voor Cyriel Verschaeve, maar die man heeft zelfs nog straatnamen naar hem benoemd gekregen. Dat vind ik anno 2023 nog moeilijk te verdedigen.
Je kan moeilijk zo iemand vereren en de ganse collaboratiehistoriek als een kanttekening te beschouwen. Ik ben ook geen fan om alle standbeelden van Leopold II te gaan verwijderen, maar moest er nu jaarlijks nog een herdenking zijn om eer. te betuigen voor alle goede dingen die hij heeft gedaan. Daar zou ik toch ook driedubbel bij fronsen.
Sinds 1863 werden er geen doodstraffen meer uitgedeeld in België, de zwaarste criminele feiten werden allemaal omgezet naar levenslang. Pas tijdens WO I - een uitzonderlijke toestand - is de doodstraf weer in uitvoering geraakt, via krijgsraden. Na de oorlog werden de uitgesproken doodstraffen voor collaborateurs omgezet naar gevangenisstraf en die zittijd kreeg bij Borms zelfs een mythische proportie. De doodstraf kwam opnieuw in voege tijdens en na de Repressie, waarbij 242 veroordeelden, waaronder Borms die tegen dan niet meer kon staan door een handicap, werden geëxectueerd. En ook al werd niemand nadien nog geëxecuteerd, duurde het tot 1996 tot de doodstraf finaal werd afgeschaft.
Wowwowwow. Da's hier even geschiedvervalsing van de zuiverste soort hoor. Broms was snel na de oorlog geradicaliseerd omwille van de vermeende vernederingen van Vlaamse soldaten in de loopgraven, daartoe zwaar beïnvloed door Duitse propaganda. Het is niet omdat hij zich inzette voor de Vlaamse soldaten dat hij achteraf werd veroordeeld, wel omdat hij tijdens de oorlog uitgroeide tot een van de grootste en meest hevige collaborateurs van ons land. De man was voorstander van Vlamingen als dwangarbeiders naar Duitsland te sturen, om zo de oorlog te steunen. Hij heeft knokploegen opgericht en pleitte bij de Duitsers voor de toestemming om militair te mogen collaboreren (het bewapenen van zijn knokploegen, activistische rijkswachters inschakelen, enz). Om maar een paar zaken te noemen.
De man is in 1943 gaan touren door midden-Europa om er o.a. dwangarbeidskampen te bezoeken en ronselde na de bevrijding nog actief Vlamingen in de hoop Vlaanderen terug te kunnen heroveren. Hij wist goed genoeg wat er gaande was, maar kende geen fluit berouw. Integendeel.
Okay, in die eerste paragraaf ben ik wat kort door de bocht gegaan. Feit is wel dat hij bij aanvang van de oorlog belgisch gezind was. En naar eigen zeggen was het door de vernederingen id loopgraven die ervoor zorgden dat hij ging collaboreren. Vergeet niet dat je toen in een tijd was waar men de kogel kon krijgen als je shellshock had. Zwier hierbij een onderdrukking van het Vlaamse volk, de vernederingen, een vijand waarvan men de winstkansen hoger inschat, dan lijkt het mij niet zo vreemd dat men durft te collaboreren.
Neen, jij bent naar de geschiedenis aan het kijken vanuit een Vlaams-nationalistische propagandistische bril. Die onderdrukking van het Vlaamse volk, die vernederingen, dat komt overwegend uit propagandistische hoeken, niet uit historische. En opnieuw: het is niet stiekem hopen dat onder een door Duitsland gecontroleerd België de Vlaamse taal zou opgewaardeerd worden, de man was bereid om mede-Vlamingen als dwangarbeiders naar Duitsland te sturen om hun oorlogsmachine te laten draaien, was bereid om manu militari andere Vlamingen over de kling te jagen als ze zijn ideeën niet volgden. Dat hij in de eerste paar maanden van de oorlog nog tegen de Duitse inval was, en hoopte op een soort confederaal Vlaanderen avant-la-lettre, wat boeit dat, wetende wat hij de daaropvolgende 3,5 jaar heeft uitgestoken?
Veel graven zijn toch beiden, hè. Als er volk naartoe komt, als het een symbolische waarde krijgt, is het een monument, hè.
Uiteraard zal de Vlaams nationalistische hoek dit uitvergroten. Het minaliseren zoals jij lijkt te insinueren is ook niet correct.
Bwa, nee. Ik zeg niet dat ze het daarom mogen. Ik zeg dat ik dat wel een reden vind, dat het niet altijd zonder reden is.
Je hebt je stelling nu al voor de derde keer afgezwakt, zodat er amper nog iets van overblijft. Je vorige uitlatingen waren wel degelijk fout en minimaliserend. Het was niet "de bezetter een kans geven", en het was niet dat hij niet wist van de gruweldaden. Punt. Meer woorden moeten daar toch niet aan vuilgemaakt worden? Prima dat z'n levensloop een pad naar de collaboratie aangeeft, maar dat verandert heel weinig aan zijn daden of hoe graag we nog vereringen van zo iemand zien.
