Ik heb nu een Garmin borstband en na 1.5 jaar beginnen de elektrodes wat los te komen van de rest van de borstband ook al spoel ik die elke keer af zoals beschreven in de handleiding. Wordt wel 5x per week gebruikt. Is een probleem dat ik op reddit ook teruggevonden heb. Ik veronderstel dat het in deze fase wel zelf te lijmen valt maar toch eens proberen een andere te krijgen onder de garantie (enkel de band vervangen gaat niet, pod kan er niet af).
Voor de rest ben ik er wel heel content van, gewoon al dat ik batterijlevel kan zien in connect
. Daarvoor had ik er 2 van decathlon en die werkten in het begin altijd goed maar na een tijd niet meer, dan dacht ik dat het aan de batterij of de contacten lag, maar daar iets aan doen hielp nooit echt lang, dus heb die opgegeven.
Las ook nog deze op vorige pagina:
.
Als iedereen wat rekening houdt met de ander zijn de meeste problemen te vermijden volgens mij. Ik loop bijna al mijn kilometers met hond, met zo een rekbare canicross-lijn aan mijn middel. Ik vertrouw mijn hond voor pakweg 97%
(blijft idd een dier dat kan schrikken enz). Als ik iemand passeer, grijp ik die lijn altijd vast en hou de hond dichter bij mij, dat heeft me al veel knikjes als teken van appreciatie opgeleverd, ook al is het in principe niet nodig. Omgekeerd vind ik het ook fijn als fietsers bij het inhalen hun bel gebruiken en de eerste bijv. zegt hoeveel er nog volgen als ze met een klein groepje zijn. Waar ik het wel van op mijn heupen krijg, zijn bijv. fietsers die rakelings inhalen tegen 30 of meer zonder te bellen (ik heb geen ogen op mijn rug, maak u kenbaar!), of als een niet-aangelijnde hond mijn aangelijnd exemplaar komt besnuffelen en de eigenaar dan afkomt met: "hij doet niets, hoor!". Ik reageer dan altijd met "ja maar, die van mij wel... Nuts!!"
Voor de rest ben ik er wel heel content van, gewoon al dat ik batterijlevel kan zien in connect
. Daarvoor had ik er 2 van decathlon en die werkten in het begin altijd goed maar na een tijd niet meer, dan dacht ik dat het aan de batterij of de contacten lag, maar daar iets aan doen hielp nooit echt lang, dus heb die opgegeven.Las ook nog deze op vorige pagina:
Toch maar opletten, wie weet heeft die persoon zijn hond het "nuts"-commando geleerd na het zien van de laatste John Wick
.Als iedereen wat rekening houdt met de ander zijn de meeste problemen te vermijden volgens mij. Ik loop bijna al mijn kilometers met hond, met zo een rekbare canicross-lijn aan mijn middel. Ik vertrouw mijn hond voor pakweg 97%
(blijft idd een dier dat kan schrikken enz). Als ik iemand passeer, grijp ik die lijn altijd vast en hou de hond dichter bij mij, dat heeft me al veel knikjes als teken van appreciatie opgeleverd, ook al is het in principe niet nodig. Omgekeerd vind ik het ook fijn als fietsers bij het inhalen hun bel gebruiken en de eerste bijv. zegt hoeveel er nog volgen als ze met een klein groepje zijn. Waar ik het wel van op mijn heupen krijg, zijn bijv. fietsers die rakelings inhalen tegen 30 of meer zonder te bellen (ik heb geen ogen op mijn rug, maak u kenbaar!), of als een niet-aangelijnde hond mijn aangelijnd exemplaar komt besnuffelen en de eigenaar dan afkomt met: "hij doet niets, hoor!". Ik reageer dan altijd met "ja maar, die van mij wel... Nuts!!"
Maar 5km zou wel nog eens kunnen. 16/3 is die...
. Ik spreek wel van 10 jaar geleden…
grappig hoe dat verschilt van persoon tot persoon.
dan kruisen wij elkaars pad bij de 10km volgende maand.
).
). Sidenote: ik loop met steunzolen die ik al 7 jaar heb dus ruim versleten zijn.
