De fout is dan ook niet die berichten niet gelezen te hebben, maar er geen juridisch gevolg aan gekoppeld hebben.
Of dat een juridische fout is omdat dat wel had gekund, maar men gekozen heeft dat niet te doen, of gewoon een morele fout omdat het regelgevend kader tekort schiet, daar kunnen we nog over discussiëren.
Als jij morgen als garagist een wagen herstelt die gebruikt werd bij een dodelijk ongeval met vluchtmisdrijf en jij bent daarvan op de hoogte, dan verwacht ik ook dat jij gestraft wordt, zelfs al geef je maar het bevel aan je carrossier-specialist en raak je de wagen niet aan.
Of na onderzoek bleek dat het niet om vluchtmisdrijf ging, maar iemand die tegen zijn eigen wagen aan is gelopen. Echter, dat onderzoek heb jij niet ingezien, en jij blijft geloven dat het vluchtmisdrijf is en nagelt iemand openbaar aan het kruis voor het plegen van vluchtmisdrijf, noemt zijn naam en de naam en zaak van zijn ouders, en roept op om ze te cancelen op basis van die foute informatie waar de garagist in dit geval zich niet meer kan tegen verweren, ook al is hij onschuldiger dan jij in dit geval. Kan beiden, maar om de één of andere reden, stel je het eerste voor als enige mogelijke waarheid.
Daarom hebben we het systeem dat we hebben. Niet feilloos, maar absoluut en ontegensprekelijk een heleboel beter dan rieken en brandstapels.