Review

Op de laatste dag van de afgelopen zomervakantie werd zonder veel poespas Trine 5: A Clockwork Conspiracy gelanceerd, nu toch al het vijfde spel binnen de Trine-franchise. Dit keer nemen Zoya, Pontius en Amadeus, beter bekend als de drie helden van Trine, het op tegen een bende laffe schurken die er niet voor terugdeinzen om geweld te gebruiken in hun pogingen om de controle over het koninkrijk te grijpen. De vorige vier games heb ik echt met heel veel plezier gespeeld, lukt dat ook voor een vijfde keer?

Wanneer je discussies opzoekt omtrent remasters, dan zul je op fora, sociale media en dergelijke vaak tegenspraak lezen. Velen beschouwen zulke releases als goedkope cash grabs, of uiten hun teleurstelling als de betrokken firma’s achter zo’n product amper tijd opzij hadden gezet voor behulpzame features. In de ergste gevallen kan ik zulke opinies volledig begrijpen: kijk eens hoe de eerste Red Dead Redemption werd overgedragen naar de PS4 en de Switch bijvoorbeeld, of erbarmelijke ‘definitieve’ versies zoals The Batman Arkham Collection. Veel instanties waar heel wat aan schort jammer genoeg, of zelfs immense schade hebben verricht aan de perceptie rondom een gegeven spel. Toch vind ik dat remasters een terechte plaats op de markt hebben, want er zijn zoveel games die door bepaalde platformen werden gegijzeld, of te redden zijn met enkele slimme aanpassingen. Ik ben dus altijd nieuwsgierig wat x of y ontwikkelaar in deze context ervan kan bakken, dus ik wou...

Het is inmiddels al van 2015 geleden dat Broforce, de run-’n-gun platformer die bol staat van de machismo actiehelden van weleer, ten tonele verscheen. Door de jaren heen zijn er tal van fixes en een gratis zijstapje in de vorm van The Expendabros uit voortgekomen, maar ontwikkelaar Free Lives heeft de trouwe fans van de game nu beloond met een gratis update genaamd Broforce Forever. Maar gaat deze toevoeging aan het al bestaande recept de geschiedenisboeken in of heeft de uitbreiding geen bestaansrecht? Wij trokken onze intussen fel toegenomen bierbuik in, bonden een rode reep stof rond onze kruin en spanden onze miezerige biceps om al het nieuws in de pan te hakken. Kaja!

Soms denk ik terug aan de vele uren die ik zowel met Harvest Moon als met Stardew Valley doorbracht. Het plannen van je eigen boerderij, hard werken om alles mooi te maken en proper te houden, banden smeden met de verschillende personages die je tegenkwam en uitzoeken wie je partner kon worden, gaf heel wat voldoening. Ondertussen hebben zowel vrouwlief als ikzelf ook de nodige tijd doorgebracht met de verschillende Animal Crossing-spelletjes en vooral de laatste versie op Nintendo Switch. De gelijkenissen met eerder vernoemde spellen waren voor mij op het eerste gezicht al duidelijk, dus was ik benieuwd om ook deze aan de tand te voelen.

Red Dead Redemption is momenteel een kleine twee weken uit op de Switch en PlayStation 4. Toch is deze western adventure game een klassieker die geboren werd in de schoot van Rockstar Games in het jaar 2010. Destijds was er nog geen sprake van downloadcodes, waardoor een rit op mijn stalen ros nodig was om de PlayStation 3-disc in huis te nemen. Ook de Xbox 360-eigenaars konden zich toen verblijden met het neefje van de GTA-ontwikkelaar. Dertien jaar later komt Red Dead Redemption en de DLC Undead Nightmare naar de PS4 en Switch. Benieuwd of John Marston een Mexican stand off met de Switch kan overwinnen?

De Sapir-Whorfhypothese is een idee in de linguïstiek die taal en gedrag verbindt: de maatschappij bouwt niet enkel de taal als een reflectie van de realiteit, maar de taal heeft ook effect op hoe de spreker naar de realiteit kijkt. Chants of Sennaar neemt deze theorie als uitgangspunt, want in deze linguïstische puzzelgame geïnspireerd door de mythe van de Toren van Babel, gebruik je maatschappelijk gedrag om vijf verschillende talen te leren kennen, maar omgekeerd, gebruik je dit verstaan van de talen ook om het gedrag van de vijf volkeren beter te verstaan. Enkel zo, door bedachtzaam met iedereen te communiceren, kunnen de vijf maatschappijen samenwerken aan hun gemeenschappelijk doel.

DLC van vijfentwintig megabytes voor acht euro? Dat kan best duur aanvoelen, tenzij je natuurlijk waar voor je geld krijgt! Met Dimension Shellshock worden twee nieuwe personages én een Survival-modus toegevoegd aan het meer dan geslaagde Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge. Aan mij om uit te zoeken of dit de 2D beat ‘em up, met in de hoofdrol onze favoriete gemuteerde schildpadden, intrinsiek nog beter maakt dan deze al was.

De release van Red Dead Redemption dateert al van 2010, toen de openwereldgame van Rockstar Games voor PlayStation 3 en Xbox 360 verscheen. Ondertussen verscheen er ook al een opvolger, maar Rockstar besliste om de cowboygame uit 2010 nogmaals uit te brengen, deze keer voor PlayStation 4 en Nintendo Switch. Wij kregen dankzij Rockstar Games twee codes, van elk eentje, waardoor we jullie twee reviews kunnen aanbieden. De eerste review is onderstaande videoreview voor de PlayStation 4-versie. De Nintendo Switch krijgt spoedig een geschreven review.

Ik mag het EA Originals-label wel. Het is de tak binnen EA waar het allemaal wat kleiner en gedurfder mag, en waar ontwikkelaars de kans krijgen de wat gekkere ideeën tot wasdom te brengen. Dat leverde toch al behoorlijk wat pareltjes op zoals het onweerstaanbare coöperatieve avontuur It Takes Two, het sfeervolle Lost in Random en uiteraard ook de Unravel-games. Immortals of Aveum van nieuwkomers Ascendant Studios is de jongste EA Original, al zou je het op het eerste zicht niet bepaald inschatten als een kleinschalige titel. Met een knetterende presentatie die steunt op het spierballengerol van de Unreal Engine 5 heeft deze aparte first-person shooter namelijk de allures van een grote zomerse blockbuster. Hoog tijd om het ding dan ook even van dichterbij te inspecteren en te ontdekken of deze EA Original daadwerkelijk magisch is.

Nieuwe zomer, nieuwe Madden. Zo is het al jaren, en ik ben al jaren een trouwe klant. Sinds Madden NFL 15 in 2014, maar eigenlijk pas echt sinds Madden 15 en MUT16. En ik heb al verschillende jaren een haat-liefdeverhouding met de franchise. En die haat-liefdeverhouding begint altijd met wittebroodsweken. Dat lijkt ook dit jaar niet anders

Het moest de epische conclusie worden van een gamejaar dat sowieso al met glans geslaagd was. Zoals te verwachten, bereikte de hype rond Starfield de afgelopen weken zijn absolute hoogtepunt, natuurlijk extra gevoed door de vele online lekken. Bethesda Game Studios brengt dan ook niet elk jaar een nieuw IP uit dat ons een open wereld RPG voorschotelt met de omvang van onze Melkweg over pakweg driehonderd jaar. Vanzelfsprekend is de ambitie om te kunnen rondlopen, al vechtend of puzzelend op meer dan duizend planeten, dan ook nog eens verspreid over honderd zonnestelsels, op zijn minst lovenswaardig te noemen. Daarbovenop herinnert iedereen zich natuurlijk wat voor een hemels genot het kan zijn om een titel uit een Bethesda-topfranchise als Fallout of The Elder Scrolls te spelen. De vele uitgestrekte wonderbaarlijke werelden met die beklijvende atmosfeer, de lore, de mystiek, de keuzes tussen heel wat uniek ogende facties met hun onderlinge dynamiek welke grotendeels het memorabele...

Gamers die Limbo en Inside hebben gespeeld, zullen direct merken dat Somerville zowat dezelfde identiteit heeft. Onlogisch is dat niet, want de game werd gemaakt door ontwikkelstudio Jumpship, geleid door de man achter de eerstvermelde twee games. Ik genoot destijds ten volle van beide spellen en voornamelijk de sfeer is me altijd bij gebleven. Doet Somerville hetzelfde? Je ontdekt het in deze review.