Een somber dark fantasy-avontuur in een middeleeuwse periode waar zowel het hoofdpersonage als de speler de feiten omtrent rampzalige gebeurtenissen stapsgewijs moeten samenstellen om alles beter te begrijpen? Neen, dit is niet het narratief voor een Dark Souls-game en ik ga deze recensie ook niet volgieten met zulke cliché vergelijkingen, voor wat het waard is. In Moonscars kruip je in de huid van een krijger (Grey Irma) wie, samen met een groep soldaten, een missie voor de goddelijke Sculptor tracht te voltooien, hoewel ze bij aanvang van het spel min of meer sneuvelt. Ze wordt echter herboren als een klei-achtige replica, waardoor Grey’s geheugen haar nu parten speelt, dit in een mysterieuze en gevaarlijke wereld. Ze heeft dus weinig besef over hetgeen rondom haar gebeurt, maar Grey blijft desondanks vastberaden om de Sculptor op te zoeken en tevens antwoorden over haar lot te eisen.